بدخلقی و نحسی کودکان

این روز ها خیلی از ما با کودکانی بد خلق در ارتباط هستیم. کودکانی که به قولی نحسی می کنند و عرصه را بر پدر و مادر تنگ می کنند. و حالا "جو فراست" ؛رفتار درمانگر معروف در زمینه ی ناهنجاری های رفتاری کودکان، به ما راهکار نشان می دهد.

?شقایق تازه 4 ساله شده است و مادرش از کج خلقی زیاد او شکایت دارد. او اصلا حرف مادرش را گوش نمی‌دهد و مدام می‌خواهد حرف خودش را به کرسی بنشاند. تازه مشکل زمانی حاد می‌شود که آنها پا  را از خانه بیرون می‌گذارند. شقایق اگر وارد فروشگاهی شود روی هر چیزی که دست بگذارد باید برایش تهیه شود و به هر قیمتی که شده خواسته‌هایش را به کرسی می‌نشاند. اگر پا به پارک بگذارند دیگر برگشتن‌شان با خداست. بهترین تعبیری که مادر شقایق برای این رفتارهای او دارد، نحسی است. او برای هر چیزی نحسی می‌کند و هیچ کاری را بدون مقاومت انجام نمی‌دهد.

جو فراست می گوید:

امکان ندارد که فرزند شما دوران نوپایی را پشت سر بگذارد اما یکی از آن نمایش‌هایی را که به طور معمول روی زمین اجرا می‌شود و به آن نحسی می‌گویند، برایتان اجرا نکند. البته بعضی از آنها استعداد بیشتری در این زمینه دارند و زودتر نحس می‌شوند. وقتی کودک نوپا با واقعیت دنیای بیرون مواجه می‌شود که در آن همیشه به خواسته‌هایش پاسخ مثبت داده نمی‌شود، شروع به نحسی می‌کند. 

یادتان باشد  زمانی که فرزندتان نحسی می‌کند، به‌هیچ‌وجه نباید خود را درگیر او کنید زیرا اگر درگیر نحسی کودک‌تان شوید و به او توجه نشان دهید، در واقع به او ثابت کرده‌اید که نحسی در جلب توجه شما موثر است و باید از آن به بعد منتظر باشید تا این نمایش بارها و بارها تکرار شود.

سعی کنید به دنیای کودک وارد شوید.جیغ و داد بی‌دلیل کودک می‌تواند صبورترین والدین را هم کلافه و ناامید کند اما باید به این نکته توجه داشته باشید که این کار یکی از راه‌هایی است که او برای بیان خواسته خود استفاده می‌کند حتی اگر این کار او را خسته و عصبی کند بنابراین تا زمانی که این احساسات به کسی صدمه نمی‌زند والدین باید اجازه دهند آنها را داشته باشد. بچه‌ها در دنیای خودشان زندگی می‌کنند و وقتی والدین راهی برای ورود  به دنیای آنها نمی‌یابند، طبیعی است که بخواهند احساسات کودک را کنترل کنند. باید پاسخ دهید اما واکنش نشان ندهید. از رفتارش چشم‌پوشی کنید و سعی نکنید برایش دلیل و منطق بیاورید چون او‌نمی‌فهمد.

وقتی بچه از "نه" استفاده می کند و لجبازی می کند،این دو حرف می‌تواند هر پدر و مادر صبوری را از کوره به در ببرد. کودکان از بازی قدرت لذت می‌برند. آنها می‌خواهند بدانند چه کسی کنترل را به دست گرفته؛ آنها یا والدین‌شان. خبر خوب اینکه اگر شما یک بار برنده شوید این موضوع کم کم رنگ می‌بازد.

توجه کنید که بینن درخواست از کودک و فرمان انجام کار تفاوت وجود دارد. به جای اینکه به کودک بگویید «می‌خواهی کفش‌هات رو بپوشی تا بریم پارک؟» بگویید «کفش‌هات رو بپوش چون داریم می‌ریم پارک» تن صدای‌تان باید هنگام ادای این جمله محکم باشد.

در مورد اسباب بازی های کودکتان،وقتی می‌خواهد اسباب‌بازی را از هم‌بازی‌اش بگیرد به او یاد دهید باید به اتفاق هم با آن بازی کنند. تکرار، در این مورد می‌تواند مفهوم به اشتراک‌گذاری را برای او کاملا نهادینه کند. او را به کتابخانه ببرید و به او نشان دهید که در آنجا کتاب‌ها را هم با هم استفاده می‌کنند. شما باید برای کودکتان وقت اختصاص دهید.

در نظر داشته باشید که در اغلب موارد بچه‌ها در محیطی امن و جدای از دیگران زودتر از نحسی خارج می‌شوند، اگرچه در بعضی از کودکان این مسئله وضعیت را بدتر و وخیم‌تر می‌کند. با کمی صبر و خوصله می توانید رگ خواب فرزندتان را به دست بیاورید.