بین این همه خبر بد، حواسمان به بچه ها هست

چقدر از دیروز بعدازظهر
پیام به دستم رسید که
بچه هامون بی‌تابند، گریه می کنند، نگرانند، میگه مامان می‌ترسم، مامان خونه ما آتیش نگیره، مامان خونه ما خراب نشه،
بابا من آتشنشان نمی‌شم، مامان سر گاز نرو آتیش می‌گیری،
مامان من می‌خوام بزرگ شدم، برم آتشنشان ‌ها را نجات بدم و…. خواهش میکنم مراقب روحیه لطیف بچه‌ها باشید.
همه همه همه ما نگرانیم، ناراحتیم و منتظر شنیدن خبرهای خوش هستیم ان شاء الله.
و دعاگوی همه زحمت‌کشان و به‌خصوص سلامتی آتشنشان‌ها هستیم????????
????چطور حواسمون به بچه‌ها باشه؟
_جلوی بچه‌ها در موردش کمتر صحبت کنید.
_خبرها را از طریق زیر نویس تلویزیون یا اینترنت پیگیری کنید.
_مدام شبکه خبر و اخبار را از تلویزیون و رادیو پخش نکنید.
_نگرانی و اضطراب تون روی گفتار و رفتارمون اثر می‌ذاره، مراقب باشیم.
_این نگرانی‌ها گاهی تا مدتها، اثراتش روی بچه‌ها باقی می‌مونه.و سبب بی‌اعتمادی، ترس، لکنت‌زبان، شب ادراری، پرخاشگری میشه.
_این اتفاقات را به آموزش تبدیل کنیم و به بچه‌هامون یاد بدهیم که چطور ایمنی را رعایت کنند؟