تقویم پر است از روزهایی که متفاوت تر از بقیه روزها جلوه می کنند و با خودشان پیام های خاصی را به همراه می آورند. حالا آخرین برگ های این روزشمار ورق می خورد و خودش را برای ورود به سالی دیگر آماده می سازد. به نیمه اسفندماه که می رسیم، عبارتی خاص بر روی صفحه تقویم به چشم مان می خورد: روز درختکاری؛ روزی که باید دست دوستی به سوی طبیعت دراز کنیم و پیوندی عمیق و محکم را با آن برقرار سازیم. وقت آن است که این استوار قامتان را ارج نهیم و به پاس خدماتی که همواره به انسان کرده اند، سپاسگزارشان باشیم.
شاید از خودتان بپرسید کدام خدمت؟!
ما انسان ها بارها و بارها از وجود این نعمات الهی استفاده کرده و شاید به راحتی از کنارشان گذشته ایم. همه ما در سایه سار این درختان لحظاتی را آسوده و دغدغه های مان را فراموش کرده ایم. قامت شان را بریده ایم تا چوب به دست آوریم و لوازم زندگی بسازیم. برگ و میوه های شان را چیده ایم تا نیازهای مان را برطرف کنیم و...
آنها با تمام وجود به ما خدمت کرده اند اما تا به حال برای شان چه کرده ایم؟!؟!
حالا روز درختکاری بهانه ای شده تا در واپسین روزهای سال و با نزدیکی به موسم رویش جوانه ها در طبیعت، لحظاتی را به این موجودات غرق در سکوت بیندیشیم و کمی از دردهایی را که به جان شان روا داشته ایم، تسکین دهیم.
امروز، روز یادگیری‌ست و همه ما باید یاد بگیریم که درختان حق زندگی دارند و باید روز به روز کهن سال تر شوند تا آیندگان ما نیز از آنها بهره ببرند. می خواهیم به رنگ طبیعت در آییم و برای تان از روز درختکاری سخن بگوییم...
برای لحظاتی هم که شده ذهن تان را به این زیبارویان طبیعت معطوف کنید و با کارناوال قدمی کوچک در راستای حفظ شان بردارید...
